"Assalamualaikum awak. Mula-mula sekali, saya nak minta maaf atas semua yang pernah terjadi antara kita. Saya minta maaf kalau saya ada terkasar bahasa dengan awak. Saya minta maaf kalau saya ada buat awak tak suka dengan saya. Saya nak minta maaf atas semua cerita yang awak dengar dari dorang pasal saya.
Okay. Rasa macam banyak sangat pula saya minta maaf ye.
Awak, awak tahu tak, awak lah kawan yang paling bermakna bagi saya. Banyak kenangan kita bersama.
Awak ingat tak masa kita mula-mula kenal dulu. Awak memang tak suka saya betul kan. Tapi saya tetap nak berkawan dengan awak. Kalau ikut hati, memang saya pun menyampah nak tengok muka awak dekat sekolah tu hari-hari sebab awak pun rasa macam tu juga kan dekat saya. Tapi entah macam mana, another part of me rasa nak sangat berkawan dengan awak. Saya betul-betul nak kenal dengan awak. Bukan sebab awak pujaan pelajar perempuan, tapi... Entahlah awak, saya pun tak tahu.
Awak ingat lagi tak masa awak ejek saya depan semua orang. Malu saya tau. Lepas tu, seminggu saya tak datang sekolah sebab semua orang ejek saya juga. Malu nya saya rasa. Tapi, saya tetap menyemak nak kenal dengan awak juga kan. Mesti awak rimas. Maafkan saya ye awak.
Tak lama lepas tu, awak tiba-tiba je datang kelas saya. Awak kata awak nak jumpa saya lepas sekolah. Saya tunggu awak sampai waktu sekolah sesi petang habis tau. Tapi awak tak ada pun. Kawan saya telefon tanya saya dekat mana, saya cakap saya dekat sekolah tunggu awak, tapi dia cakap, awak ada dengan dia tengah lepak. Dah saya kena balik jalan kaki lalu hutan waktu hujan. Penat tau awak. Lepas tu seminggu saya mc demam panas teruk. Sampainya hati awak buat saya macam tu.
Awak ingat lagi tak, awak rasa bersalah sangat dekat saya sebab awak dah buat saya demam sampai seminggu. Sampaikan awak datang rumah saya nak minta maaf. Tapi saya berlagak dan sombong sangat taknak tengok muka awak pun. Tapi awak hari-hari kirim keychain "I'm sorry" dekat mak saya sebab saya taknak jumpa awak. Sweet juga awak ni kan.
Bila saya dah naik sekolah, hari-hari awak cari saya dekat kelas sebab nak minta maaf, saya tak layan pun. Sebenarnya saya tak sampai hati nak buat awak macam tu, tapi tu je satu-satunya cara nak bagi saya dapat jumpa dan dengar suara awak setiap hari. Sebenarnya, saya kesian tengok awak. Hari-hari awak beria nak minta maaf dengan saya.
Tak lama lepas tu saya maafkan awak, tapi dengan syarat,awak kena ajar saya math. Awak dengan muka terpaksa pun setuju dengan syarat saya. Saya tahu awak terpaksa. Tengok muka dah tahu terpaksa. Bila tiba masa nak ajar saya je awak macam mengelak. Bila nampak muka saya nak tanya pasal math, awak mengeluh. Comelnyaa awak mengeluh.
Lama-lama kita jadi rapat. Awak pun dah jadi macam biasa. Saya gembira sangat, awak dah tak benci saya. Saya pun hari-hari dapat study dengan awak. Bahagianyaa saya! ^^
Tapi tu semua cerita dulu. Masa kita sekolah dulu. Betul lah tu, saya tak pernah lupa setiap masa dan kenangan yang kita ada. Kalau boleh, saya nak ulang semua tu.
Apa jadi dengan kita sekarang? Dulu, kita sama-sama usaha nak berjaya. Kita sama-sama ada untukbagi semangat. Sekarang? Mana awak?
Saya betul-betul rindu kan awak.
Awak ingat tak, kita pernah janji untuk tunai kan impian kita. Kita pernah janji untuk sentiasa ada sebagai kawan. Kita berjanji takkan putus asa. Awak pernah janji takkan tinggalkan saya. Awak janji nak jaga saya.
Ya awak. Saya ingat semua tu. In fact, saya ingat semua janji kita. Alhamdulillah, saya hampir berjaya tunai kan impian kita. Tapi kenapa awak tak tunaikan janji awak nak jaga saya. Awak kata awak takkan tinggalkan saya. Mana awak?
Hubungan kita sebagai kawan, menjadi semakin rapat. Sebagai kawan. Awak menjaga saya, saya menjaga awak. Sekali pun awak tak pernah tunjuk yang awak ada perasaan lebih dari kawan dengan saya. Sekali pun tak pernah walaupun kita semakin hari,semakin rapat.
Awak tahu, awak lelaki pertama yang pernah singgah dan menetap dihati saya untuk jangka masa yang lama. Saya tak pernah lupakan awak. Saya tak pernah bagitahu awak perkara yang sebenar. Saya tak pernah bagitahu yang sebenarnya, saya sukakan awak.
Mulanya, saya yakin, perasaan saya untuk awak wujud sebagai kawan. Takkan pernah lebih. Tapi, saya tak mampu menahan perasaan suka dan sayang itu dari datang ke hati saya.
Maafkan saya tak pernah bagitahu awak perkara yang sebenar. Saya terlalu sayang kan awak, terlalu perlukan awak. Saya risau jika awak tahu perkara sebenar, awak akan menjauhkan diri dari saya dan saya akan kehilangan awak. Saya taknak. Biarlah saya simpan perasaan saya dan saya takkan kehilangan awak, sahabat baik saya.
Awak ingat tak, saya terketuk jari saya guna tukul sebab nak gantung jam dekat kelas. Sampai biru tangan saya. Awak yang tolong carikan ais nak kurangkan bengkak jari saya. Muka awak jelas tunjukkan yang awak risau sangat dengan keadaan saya sampai nak bawa saya pergi klinik bagai. Comel sangat muka awak bila risau. Terus hilang rasa sakit saya bila tahu awak risau sangat pasal saya. Tak dapat saya lupakan wajah awak yang berkerut kerisauan masa tu. Comelnya awak! ^.^
Birthday awak, selama kita kenal dan berkawan, sekali pun saya tak pernah lupa. Awak pun sama. Setiap tahun hadiah berlainan. Setiap tahun mesti ada kek. Saya tak pernah lupa yang awak terlalu suka cheese cake sampaikan awak paksa saya belajar buat cheese cake. Untuk awak, saya buat juga. Maaf. Tahun ni tak dapat saya bagi awak favorite cake awak tu.
Banyak sangat perkara yang saya tak boleh lupakan. Awak terlalu bermakna buat saya. Awak harapan saya. Awak semangat saya. Awak beri saya cahaya baru. Awak mengajar saya semuanya.
Awak. Ingat tak? Hari ni ulangtahun persahabatan kita yang ke-8 tahun. Lama juga kan kita berkawan. Maafkan saya awak. Saya tak dapat bagi awak apa-apa hadiah. Cuma kenangan kita yang saya ada je saya boleh kongsi kan sekali. Awak tahu lah, keadaan saya tak membenarkan saya buat macam-macam untuk awak. Maafkan saya.
Terima kasih sangat awak. Awak selalu ada untuk saya. Awak selalu bagi saya semangat nak teruskan hidup walaupun kita semua tahu, saya tak ada harapan lagi. Tapi, awak bagi saya semangat, harapan baru. Maafkan saya jika saya tak menjadi sahabat yang baik untuk awak. Terima kasih sebab pulang untuk persahabatan kita. Awak sedang tunaikan janji awak untuk jaga saya. Awak memang tak pernah tinggalkan saya.
Awak, saya nak awak tahu, persahabatan kita ni, suatu yang sangat berharga bagi saya. Saya tak boleh kehilangan persahabatan kita. Saya tak mampu kehilangan awak.
Awak, saya tak kuat dah. Saya tak mampu nak ada dengan awak support awak macam dulu. Saya tak larat. Maafkan saya ye awak.
Awak, nanti bila saya dah tak ada, saya minta sangat, awak jangan menangis ye. Masa tu saya tak mampu nak bangun lap airmata awak lagi. Saya nak mampu nak tepuk bahu awak tenang kan awak. Saya tak suka tengok awak sedih-sedih. Awak senyum je ye nanti bila saya pergi. Saya suka senyuman awak tu. Awak hantarlah saya dengan senyuman awak tu, jangan hantar saya dengan airmata jantan awak tu. Awak doakanlah yang terbaik untuk saya. Kalau awak rindu saya, awak datang tempat saya, bacakan hadiah untuk saya nanti k.
Okaylah awak. Nurse ni asyik paksa saya makan ubat je. Ubat ni tak sedap lah awak. Nanti awak cipta ubat yang tak pahit dan selesa untuk pesakit macam saya ni ye. So nanti tak ada lah dorang kena makan ubat yang tak sedap ni je. Awak, chemoterapy tu tak seronok lah. Awak tak ada. Tak best tau benda tu. Saya tak suka. Sakit lah awak. Orang tu asyik paksa saya je. Menyampah tau.
Awak, last - last. Janji dengan saya, awak akan teruskan impian awak nak jadi doktor. Awak jangan lupakan saya kalau saya tak ada nanti tau. Awak jangan putus asa tau. Saya tahu awak mampu nak teruskan. Saya dah tentu-tentu tak mampu nak teruskan impian saya. Saya dapat tengok awak capai impian awak je tu pun dah cukup bermakna bagi saya.
Okay awak. Ingat tau apa yg saya bagitahu ni. Lagi satu, saya ada simpan satu kotak barang tepi katil bilik saya. Apa dalam dia? Surprise! Tunggu saya tak ada nanti baru buka dan ambil ye. Tak sabar? Nak sangat saya pergi cepat ke? Hehe
Okaylah awak. Kalau cakap dengan awak ni kan, lagi 10 tahun pun tak tentu habis. Tapi mustahil sangat lah kan saya nak bercakap dengan awak lagi 10 tahun tu. Hehe
Happy 8th anniversary of our friendship awak. Awak, saya sayang awak sangat tau. Saya hargai sangat hubungan persahabatan kita. Awak segalanya bagi saya. Terima kasih awak. Jangan lupa saya tau. Jangan rindu saya nanti. Senyum! Aipp jangan nangis lah. Apa ni nangis-nangis ni. Hares Fiqri kan lelaki macho, playboy, buaya darat. Lelaki macho, playboy, buaya darat macam awak ni mana reti nangis. Hati kental. Maluu je nangis. SENYUM!!!!
Assalamualaikum, awak!
Sentiasa menjadi sahabatmu,
-Qarissa Razak"
