Oh! Lupakanlahh

"dah lama saya nak cakap,tapi saya segan nak bgtahu. saya segan sebab tengoklah perbezaan antara saya dengan awak. kalau awak tahu perkara yang sebenar,mesti.. ohh tak malu nyaa saya suka awak. tapi i can't control this feelings. no one can change it and i can't deny it. saya tak mampu nak tipu diri saya kata saya tak suka awak. saya suka mati kat awak. kalau boleh saya nak awak tahu semua yang saya rasa. kalau boleh saya nak bgtahu awak segalanya.kalau boleh saya nak awak dengan saya selalu. kalau boleh saya nak awak sorang je. kalau boleh.... saya nak segalanya berlaku ada kena mengena dengan awak. banyak yang saya nak awak tahu. banyak yang saya nak cakap dengan awak. tapii setakat nii saya cuma nak awak tahu yang saya... aaa saya... SAYA SUKA MATI KAT AWAK" 


OHH!! please. sila ketuk kepala saya dengan kuali seberat 1 kilogram jika saya berkata sedemikian. *amboii betapa skemanya aku hari nii. BUDI BAHASA BUDAYA KITA TAU. wahh tibe-tibe

back to the basic yang tak ada kena mengena dengan album khas Rain BACK TO THE BASIC tuh, sila bagi amaran ketiga surat merah kalau saya cakap begitu sekali lagi. kalau tak pun,sila ikat kan kain or tali kt kipas siling untuk saya gantung diri kalau saya cakap mcm tuh lagii. saya takkan berkata begitu. dan kata-kata di atas SEDIKIT sebanyak datang dari hati nurani dan hanyalah rekaan semata-mata tiada kaitan antara yang hidup ataupun yang telah meninggal dunia.

baik aku berhenti menulis sekarang sebab makin panjang aku tulis makin merapu,melalut,merepek apa yang aku tulis. tengokkk sekarang nii pun ayat dah tunggang terbalik. nii semua sebab dah satu hari tak sekolah dan dah dua hari tak nampak diaa. tu pasal jadi mcm nii

entry kali nii, nak baca,baca. tapi kalau dah baca rasa menyampah,meluat dan sebagainya, sila ABAIKAN entry kali nii. sebab aku sendiri menyampah,meluat dan sebagainya bilaa baca entry sendiri =_=*  tapi suka hati aku lahh kan nak post entry ape. blog aku bukan blog kau :D