Bila kita susah dan tiada siapa yang membantu, siapa yang kita boleh harapkan untuk ada dengan kita kalau bukan kawan dan keluarga. Kalau kawan setakat bila masa kau senang je baru dia ada atau bila dia dah susah baru nak cari kau, baik tak payah. Kawan yang jenis macam tu memang layak campak dekat laut bagi kawan dengan sharks. Tu pun kalau sharks tu boleh terima sikap pentingkan diri dia tu.
Susah sangat ke untuk ada dengan kawan sama-sama beri semangat? Susah ke untuk kita ada saling membantu? Kawan tu maknanya cuma ada bila masa kita senang je ke? Kawan tu gunanya cuma untuk gelak ketawa bersama je ke? Bukan untuk kongsi apa yang terbuku dihati? Bukan untuk kita kongsi apa yang kita ada? Bukan untuk turut merasa kepahitan yang kita rasa?
Jangan pernah tanya tak penat ke aku bagi semangat dekat korang bila korang sedih. Sebab aku takkan pernah penat nak layan korang. Honestly, now I realize how empty my life was without you guys. Korang segalanya bagi aku.
Budak berlima ni banyak ajar aku erti sebuah persahabatan walaupun dorang lebih muda dari aku. To be honest, aku tak pernah ada kawan yang macam dorang. Susah senang kita sama-sama. Walaupun memang baru sangat kita kenal, tapi aku rasa dekat sangat dengan dorang. Dorang bagi aku kesempatan rasa untuk punyai sahabat. Gelak tawa dorang selalu buat aku happy. Bila seorang sedih, memang aku yang akan rasa juga. Bila jumpa tak pernah tak gaduh. Tak boleh kalau tak gaduh. Tapi tu yang buat kitorang rapat. Bila jumpa, bila borak, mesti ada je benda yang boleh dibuat gaduh. Memang sangat menyakitkan hati bila borak dengan dorang tapi aku tahu, sakit hati yang aku rasa tu lah yang buat aku happy dan buat aku kuat. Ada dorang sebagai sahabat, mengenali dorang merupakan hadiah yang sangat bernilai.
Dear
Fatin Syahirah,
Nur Zaki Amanina,
Nor Shah Zahira,
Muhammad Amran,
Aziemullah Firdaus,
Aku sayang korang. Sayang sangat. Aku tak mengharap kan apa-apa pun dari korang selain dari nak kekalkan friendship kita sekarang. Aku tahu aku banyak buat salah. Aku tahu aku pentingkan diri. Aku minta maaf sangat. Aku sayang korang. Kalau aku dah tak ada nanti, korang hantar aku pergi ye. Tapi aku taknak korang nangis sebab aku tahu aku takkan mampu nak pujuk korang lagi. Terima kasih sangat untuk persahabatan ini. Aku minta satu je dari korang, tolonglah tolong sangat, stay strong. Apa pun yang jadi, aku minta sangat untuk korang stay strong. Ingat, aku sentiasa sokong apa yang korang nak buat. Aku sentiasa ada untuk korang. Aku taknak tengok korang sedih tau. Sebab bila korang sedih, memang aku akan berkali ganda lagi sedih. Friends will be forever friends. Ingat! Aku sayang korang tau.